پارچه نخی همان پارچه پنبه ای می باشد که در زبان عامیانه میان مردم به پارچه نخی معروف شده است. از جمله خصوصیات این پارچه می توان به مواردی همچون عبور هوا از میان تار و پود این پارچه، خنک بودن آن، نرمی، گوله نشدن، عدم ایجاد حساسیت در پوست و انتقال حرارت بدن به بیرون اشاره نمود.
به همین دلیل پارچه نخی برای فصول گرم، پارچه ی مناسبی می باشد. نکته ی دیگری که در مورد پارچه نخی باید بیان کنیم، این است که پارچه نخی دارای رنگ ها و همچنین طرح های متنوعی می باشد که شما می توانید از میان این همه رنگ و طرح، رنگ و طرح مورد نظر خود را انتخاب نمایید.
اما در مورد الیافی که در پارچه نخی استفاده می شود باید بگوییم، الیافی که در پارچه نخی استفاده خواهد شد به سه دسته ی الیاف طبیعی، مصنوعی و مخلوط تقسیم بندی شده است.
تشخیص این که جنس پارچه یا پوشاک مورد نظر از پنبه تولید شده یا خیر احتیاج به تجربه فراوان خواهد داشت. ضخامت و نوع نرمی و همچنین زبری ربطی به جنس نخ ندارد. بلکه این ویژگی ها به نوع بافت ارتباط دارد. یکی از راه هایی که می توان جنس این نوع پارچه را مشخص کرد، براق بودن پارچه نخی می باشد. غیر از ویژگی مرسریزه بودن، پارچه نخی دارای ویژگی مات بودن نیز می باشد.
پارچه هایی که براق باشند از جنس پلی استر و یا در اصطلاح مواد تولید شده اند. البته شما می توانید پنبه های مرسریزه براق که قیمت بالایی نیز دارند را به راحتی بشناسید.
نکته ی دیگری که در مورد جنس پارچه های نخی باید به آن دقت داشته باشید این است، با وجود پنبه ای بودن پارچه، نمی توان آن را دلیل مناسبی برای خوب بودن پارچه دانست. مخصوصا در ایران که هنوز هم از نخ های پنبه ای با تکمیل سنتی استفاده خواهد شد.
یکی دیگر از راه هایی که می توانید دریابید پارچه ای که استفاده می کنید نخی می باشد یا خیر، یک تکه از پارچه را سوزانده، اگر پارچه در هنگام سوختن جمع شود جنس پارچه، پنبه ای و یا نخی نمی باشد ولی اگر پودر شود و دود سفیدی از آن بیرون آید، پارچه ی پنبه ای خواهد بود.
لاکرا جزو مواد می باشد که معمولا جنس های کشی از لاکرا تولید می شوند. در نتیجه درصدی از محصولات کشی از مواد ایجاد می شوند.
همچنین با توجه به این که پارچه پایه ی گیاهی دارد در هنگام سوختن بویی مانند سوختن کاغذ یا چوب از آن خارج می شود.
افرادی که پارچه های نخی را مورد استفاده قرار می دهند، می توانند از مزایای استفاده از این پارچه بهره مند شوند که این مزایا شامل مواردی که در ادامه بیان می شود است.
• سازگاری با پوست
• به دلیل این که این نوع پارچه جریان هوا را از خود عبور خواهند داد نسبت به سایر الیافی که انسان مورد استفاده قرار می دهد کمتر تعرق می¬کند.
• گوله گوله نمی شود.
• اگر فرد در هنگام پوشیدن لباس نخی تعریق داشته باشد، این لباس خیلی دیرتر نسبت به لباس های دیگر، بوی بد بدن را به خود جذب خواهد کرد.
• حساسیت بوجود نمی آورد.
• خنک می باشد.
• مقاومت و همچنین عمر بالایی نیز دارند.
• شستشو و لکه گیری آسان یکی از مزایای پارچه نخی می باشد.
• لطیف هستند.
و در نهایت این که لباس هایی که از الیاف پنبه ای تهیه می شوند ضخیم تر و البته گرم تر می باشند به همین دلیل می توانند در سرما از بدن انسان محافظت نمایند.
چیت: پارچهای پنبهای و بسیار سبک می باشد که تراکم تاروپود آن پایین بوده و در مدلهای مختلف طرحدار و ساده تولید می شود. این پارچهها برای دوخت لباسهای راحتی مردانه و نیز زنانه مناسب می باشند.
چیت ویچی: پنبهای و دورنگ هستند با طرح های چهارخانه.
زفیر: پارچهای نخی شبیه به ویچی می باشد البته الیاف این پارچه داری کیفیت بالاتری می باشد.
کرباس یا کرپاس: پارچهای پنبهای و به رنگ سفید می باشدکه دارای تراکم تار و پود کم است، اما بسیار ضخیم و آهاردار می باشد. به دلیل ضخامتش برای لباس مناسب نمی باشد و برای لایی کت، دوخت کفن و… استفاده می شود.
متقال: پارچهای شبیه به کرباس ولی مقداری لطیفتر از آن می باشد و تار و پود متراکمی نیز دارد؛ از آنجا که متقال هم نسبتا ضخیم می باشد، برای لباس مناسب نمی باشد و استفادهاش در دوخت روبالشی و ملحفه خواهد بود. متقال رنگ پذیری خوبی نداشته و به همین خاطر معمولا در رنگهای سفید و شیری بفروش می رسد.
شرتینگ: پارچهای نخی که با نام متقال ظریف شناخته شده است و نخ پود آن ظریفتر از نخ تارش می باشد.
چلوار: پارچهای نخی (پنبهای)، سبک و همچنین خنک است. انواع ساده و طرحدار آن موجود است. در دوخت لباس بسیار پرکاربرد و همچنین مناسب است. مصرف دیگر این پارچه نخی در دوخت ملحفه و روبالشی می باشد؛ درواقع چلوارهای سفید به دلیل تراکم تار و پود بالایشان، بیشتر برای دوخت روبالشی و ملحفه استفاده خواهند شد و در دوخت لباس کاربردی نیستند.
مخمل: این نوع پارچه میتواند نخی یا ابریشمی تولید شود. بسیار لطیف می باشد و پرزهای نزدیک به هم دارد که به یکسو بافته شده اند.
مخمل نخی راه راه: پارچهای بسیار مقاوم و با دوام بالا است که از پنبه تولید می شود.
مخمل کورد و یا کبریتی: در بافت این پارچه نخی، دو دسته تار مورد استفاده قرار می گیرد. مخمل کبریتی نرم و محکمی که روی آن پرز دارد.
ململ: پارچهای نخی می باشد که بسیار لطیف، نازک و غالبا سفید می باشد. پارچه ململ در مصارف عمومی و همچنین صنعتی کاربرد فراوانی خواهد داشت.
کلوکه: پارچهای نخی است که معمولا در دوخت چادر مشکی به کار میرود.
آقبانو: پارچهای نخی (پنبهای) می باشد که برای دوختن چادر و چارقد از آن استفاده خواهد شد.
کریشه: پارچهای نخی و سبک می باشد و طرحهای مختلفی از گلهای برجسته نیز دارد.
دبیت: پارچهای نخی است که مرغوبترین نوع آن علی اکبری می باشد. ( حاج علی اکبر کسی بوده که سفارش تولید دبیت را به کارخانههای لندنی صادر کرده است.) از دبیت برای آستر لباس یا رویۀ لحاف استفاده می کردند.
تریکو: این پارچه را هم میتوان پارچهای نخی به حساب آورد هرچند که با خلوص متفاوتی از پنبه تولید شده است. تریکو معمولا برای دوخت تیشرت مورد استفاده قرار می گیرد.
گاواردین: پارچهای نخی و مرغوب می باشد که در انگلستان تولید شده و پس از آن وارد شده که برای دوخت لباس فرم، کت و شلوار مردانه بسیار مناسب و زیبا می باشد.
جین: پارچهای از پنبه که معمولا سنگ شور شده است و با بافتی ناهموار می باشد، البته جین بسیار مقاوم است. در همه جای دنیا از جین در صنعت مد استفاده شده است.
دورس: پارچهای نخی می باشد. نسبت به دیگر پارچههای نخی ضخیمتر و مقاومتر می باشد و مصارفی چون دوخت گرمکنهای ورزشی نیز دارد و دورس دارای انواع دو نخ و سه نخ است.
گیپور: پارچه گیپور ترکیبی از نخ پنبهای و ابریشم می باشد که بافتی برجسته و ضخیم تر دارد و بیشترین کاربردش در دوخت لباسهای مجلسی می باشد.
برزنت: پارچهای ضخیم، مستحکم و یک دست است. برزنت از پارچه نخی کرباس یا پلی استر می باشد که با پلاستیکهایی مانند پلی اتیلن روکش داده شده اند و ضدآب می باشند.
تور: یک پارچه نخی سبک می باشد که نور را از خود عبور داده و زبر می باشد.